Wyburzono wtedy niemal cały kościół za wyjątkiem apsydy, która jest obecnie najstarszą zachowaną częścią dawnej świątyni i wzniesiono nowy, większy kościół, który bez zasadniczych przekształceń przetrwał do końca XX w. kiedy to do świątyni dobudowana została boczna kaplica oraz zmieniony został wystrój wnętrza. Ciekawymi obiektami kościeleckiej świątyni jest ołtarz główny z XIX w. oraz tablice epitafijne dawnych właścicieli Kościelca wykonane z czarnego marmuru dębnickiego.

Kościół posiada dzwon z 1484 r. z bogatą dekoracją plastyczną przedstawiającą św. Jana Chrzciciela, znak górniczy i ozdobną inskrypcję. Pozostałe stare dzwony zostały skonfiskowane przez Austriaków w 1917 r. i przez Niemców w 1942 r.