Jego charakterystyczną cechą jest „wędrujący” cykl produkcji. Związany jest on z przemieszczaniem się ognia w piecu. Szesnastokomorowy piec w płaziańskim wapienniku został wybudowany przez Józefa Reigera w 1892 roku. Został on wzniesiony z cegły i ciosowego kamienia. W 1949 roku wykonana została istniejąca do dziś drewniana więźba dachowa, wsparta na drewnianych słupach, otaczających rzędem budowlę pieca. Został on wpisany do rejestru zabytków wojewódzkiego konserwatora w 1987 roku.