Chyba najciekawszą z nich jest zbudowana w latach 1905-1907 dwupiętrowa kamienica secesyjna oznaczona numerem 13 (uprzednio nr 22). Posiada ona fasadę z glazurowanej cegły z bogatą dekoracją plastyczną zawierającą m. in. ornamenty w kształcie stylizowanych liści kasztanowca. Projekt kamienicy wyszedł prawdopodobnie z pracowni katowickiego architekta Józefa Kutza. Kamienica posiadała jeszcze dwa balkony, które jednak usunięto w 1965 r. Budynek należał do Jakuba Braunera (właściciela cegielni w Kościelcu), którego inicjały nadal widnieją w kartuszu nad drzwiami balkonowymi drugiego piętra. Po nim właścicielem był Szymon Sternfeld.

W latach 2004-2005 rynek znacznie zmodernizowano. Wszystkie kamienice odremontowano, odnowiono elewacje, zmieniono też płytę rynku.
Zabytkowy charakter przejawia się obecnie głównie w jego układzie – na planie kwadratu z rozchodzącymi się z rogów ulicami Krakowską, Świętokrzyską, Kadłubek oraz Mickiewicza.
Pierwotnie, jeszcze w połowie XIX w., większość budynków w rynku była drewniana z podcieniami. Centralne miejsce zajmował niegdyś drewniany ratusz. Sam rynek był wybrukowany i stanowił miejsce odbywających się wówczas targów. Przywileje targowe były jedną z przyczyn rozwoju miasta jako centrum handlowego regionu. Na rynku znajdowała się studnia, widoczna na starych pocztówkach z miasta.